Günlerin Getirdiği İstanbul

Durmadan oluşan akşamlardan bıkmışsanız, bir çözüm yolu aramak için en kolay yolun uykuya dalmak olduğunu anlarsınız.Siz uykuya dalmadan bir şeyler sizi kendinizden geçirebilir bir yongarın nağmeleri, bir üflemenin buğulu sesi ya da sihirle sürüyen gıygı yayı gibi...O andaki küçük yinekler(riff) kafanızdaki anafikri oluşturur ve aşka yüklenmiş olursunuz özdeşi İstanbul'a ait olduğunuzu duyumsarsınız ve bu kentin kalabaklıkla rant/getirim sağlayıcılarla bozulmamış köşelerinde tekdüze olmayan bir akşama varabilirsiniz belki, günümüzde ne denli güç olsa da Astan'da olmak istersiniz. Yazılmamış ötgüncün(tarih) anlattığı Astan bolıg'da olmak ordan Kontantiniye 'ye ordan da ''İstan''-vatanı tekrar ''bul''mak gibi.Yıllarca gelişimi eşit dağıtamadıkları gözü yaşlı Anadolumuzu ve yıllarca kalabalıklaşması arttırılan İstanbul'un bütün güzelliği insan sağancının(nefs) ayakları altında nasıl can çekiştiğini izlersiniz.Bu şehir bir yandan karşı kıyaya bakıp yolların dolup taşan insan selini gözler durur, bir yandan üzerinden çıkan ağılı dumanları yağmurla yıkatmak ister gökyüzünden dilenerek, yükünü taşımaya gayret eder yine de eski güzelliğine özlem duyarak ağlamaklı olur.Bize de bütün bu kalabalığın biriktirdiği yorgunlukla uykularımızda Astan bolığı düşlemek kalır...